တဏှာဇာတ်ထုပ် ခပ်ရှုပ်ရှုပ်

 

ဒေါင်းလုပ်ဆွဲရန်အောက်ဆုံးသို့သွားပါ ⬇️

သိန်းထွန်း ဒီနေ့ တော့ ပုဆိုးပါးပါး ကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်ပဲ တမင် ထွက်လာခဲ့သည်၊ ဒီညနေတော့ ကောင်မလေး ကို အပီ ကိုင် တော့မည် ဟု တွေးလာ ခဲ့သည်၊ ကောင်မလေး မှာ သူ့ သူငယ်ချင်း၏ သမီး ဖြစ်သည့် ဖူးဖူး ဖြစ်လေသည်၊ ဖူးဖူး အဖေ ခင်မောင်စိုးနူင့် သိန်းထွန်းမှာ တမြို့ထဲ သား ငယ်သူငယ် ချင်း များ ဖြစ်ကြသည်၊ သိန်းထွန်း မှာ ရန်ကုန်သို့ ထွက်သွားခဲ့သည်မှာ ခင်မောင်စိုး သူ့မိန်းမ လှလှ ထွေးနူင့် အိမ်ထောင်မကျခင် ကဖြစ်သည်၊ ရန်ကုန် မှာ ဘွဲ့ လေးတခုရ ပြီး ဌာနဆိုင်ရာ တခုမှ အလုပ်ရ ပြီး ၊

ကြားပေါက်လေး ဘာလေးနူင့် အစဉ်ပြေနေပြီး မိန်းမ မယူ လူပျို ကြီး ဘဝ နူင့် သူ့ အဒေါ် အပျိုကြီး တွေ အိမ်မှာ ကပ်နေနေသူ ဖြစ်လေသည်၊ လွန်ခဲ့သော ၃ နူစ်လောက်က မှ ခင်မောင်စိုး တို့ မိသားစု နယ်က ကုန်စုံဆိုင်လေး လည်း လုံးပါးပါး၊ ဘာမှ အလုပ်အကိုင်လည်း မယ်မယ်ရရ မရှိ တော့၊ အစဉ်ပြေလို အစဉ်ပြေ ငြား လှလှထွေး အမ မြမြအေး တို့ ရှိရာ ရန်ကုန်သို့ ရောက်လာခဲ့ကြခြင်းဖြစ်လေသည်၊ မြမြအေး ၏ ယောက်ကျား ဦးမာဒင် မှာ မင်္ဂလာဈေး မှာ ဆိုင်လေး ဖွင့်ထားပြီး လင်မယားနူစ်ယောက် ကလေး လည်း မရှိ တော့၊

ညီမ မိသားစု ကို ခေါ်ထားလိုက်ပြီး အိမ်စောင့်လည်း ရ၊ အိမ်မှာ ချက်ဖို့ ပြုတ်ဖို့ လူလည်းရ မို့ ဆိုင်ကို လင်မယားနူစ်ယောက်စလုံး သွားဖွင့် အရောင်းအဝယ်လုပ်နိူင်ခဲ့ကြသည်၊ ခင်မောင်စိုးက တော့ သိန်းထွန်းနူင့် အဆက်အသွယ် ပြန်ရကာ လောလော ဆယ် သိန်းထွန်း သွင်းပေးထားသော ဆိပ်ကမ်း မှာ ညစောင့် အဖြစ် အလုပ်ရ ကာ၊ အဆင် နည်းနည်းပြေနေလေသည်၊ သမီးလေး ဖူးဖူးက အခု အပျိုပေါက်စ ကိုးတန်း ကျောင်းသူ ဖြစ် နေပြီး သူများတကာ လို ကျူရှင် တို့ ဝိုင်းတို့လည်း မတတ်နိူင်သဖြင့် သူငယ်ချင်းလည်း ဖြစ်၊

အလုပ်ရှာပေးသော ကျေးဇူးရှင်လည်း ဖြစ်သော သိန်းထွန်းကို စာပြပေးဖို့ အကူအညီ တောင်းမိလေသည်၊ သိန်းထွန်းက အစ တုန်းကတော့ တကယ့်ကို ကူညီချင်စိတ်ဖြင့် အချိန်မှန်မှန် လာကာစာ ပြပေးသော်လည်း၊ မိန်းမ ဝါသနာ နဂိုလ်ထဲက ကြီးသော လူပျိုကြီး ပီပီ၊ အတွင်းစိတ်တွေက ဖေါက်ပြန် နေသဖြင့် ၊ တဏှာစိတ်ကြောင့် ပိုပြီး အချိန်မှန်ကာ စာသင်ချိန်ကို မပျက်မကွက် ကြိုးစား ပန်းစား ကိုလာလေသည်။ အစတုန်းက သိန်းထွန်း လာနေတာက လှလှထွေးကို စိတ်ထဲ မှ ပစ်မှားဖို့ ဖြစ်သည်၊

လှလှထွေးမှာ ကရင်တရုပ်စပ်မို့ အသားမှာ ဝင်းဝါ စိုပြေလေသည်၊ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ခါး သေးရင်ချီ တင်ကား စွံ့ထွားသူ၊ မျက်နှာက ကရင်စပ်မို့ မေးရိုးနည်းနည်းကားသော်လည်း နူတ်ခမ်း ထူပြစ်ပြစ်ကြီးတွေက နီတာတာ လန်တန်တန် မို့ ၊သိန်းထွန်း မျက်လုံးထဲ မှာ အရမ်းကို ဆက်ဆီဖြစ်နေသည်၊ သူငယ်ချင်းမိန်းမ မို့ မရနိူင် မှန်းသိသော်လည်း မျက်စေ့ထဲ မြင်သမျှ ဦးနှောက်ထဲ အလွတ်ကျက်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်ရင် မှန်းပြီးထု ရင်ထု၊ ဒါမှ မဟုတ် ရေနည်းနည်း လျှံသည့် အခါမျိုး တွင် ဖါသွားချ ရင် မျက်စေ့မှိတ်ပြီး လှလှထွေး ကိုချနေသည် ဟု မှန်းနေတတ်သည်၊

ဒါပေမဲ့ တနူစ် နူစ် နူစ် အတွင်း ဖောင်းအိ တက်လာသည့် အပျိုမလေး ဖူးဖူး က အခုတော့ သူ့ ကို ပို ပြီး ဆွဲဆောင်နေလေသည်၊ ကောင်မလေး ကျောင်းစိမ်း ထမိန် တင်းတင်းလေး ဝတ်ထားသည် ဖင်လုံးလုံးလေး တုန်တုန် တုန်တုန် နူင့် အိမ်ထဲ ခုန်ပေါက် သွားတာမြင်ရလျှင်၊ ပါးစပ်ဖြင့် ကုန်းကိုက်ချင်စိတ်ပင်ပေါက်ရသည် ၊ ခင်မောင်စိုးမှာ မှာ ကုလားကပြား မို့ ဖူးဖူး မှာ မအေ ကဲ့သို့ အသားအရမ်း မဝင်းသော်လည်း အသားညိုထဲကတော့ မဟုတ်ပါ အသားလတ်လတ်နူင့် နှာတန်ပေါ်ပေါ် မျက်လုံး ဝိုင်းစက်စက် ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး နူင့် အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းသည်၊

နူတ်ခမ်းလေး တွေကလည်း အမေလောက် မထူမပြဲ အနေတော် လှလှလေး ဖြစ်သည်၊ လှလှထွေး နူတ်ခမ်းတွေက ကာမ ရမက် ပြင်းတယ်လို့ ထင်ရပြီး ၊ ဖူးဖူး နူတ်ခမ်းလေး တွေကတော့ သကြားလုံးလေး တွေလို စုတ်နေချင်စိတ် ပေါက်နေရလောက်သည်၊။ ထိုကဲ့သို့ စိတ်ထဲက ထန်လာသည် နူင့် အမျှ သိန်းထွန်း တယောက် စ လက်သရမ်းတော့သည်၊ စာပြနေရင်း ကောင်မလေး ပေါင်ပေါ် မသိသလိုနူင့် လက်ဖဝါး ကြီး တင်တင် ထားတတ်သည်၊ ပုခုံးလေး တွေ လက်မောင်း လေး တွေ ကိုင်တွယ် ပွတ်သတ်ပေးသည်၊

ဖူးဖူး အဖို့ မှာလည်း အပျိုဖေါ်ဝင်စ သွေးသား လှုပ်ရှားချိန်၊ စိတ်ကစားသည့် အရွယ်၊ ဖိုဓါတ်က အရမ်းကို အနားကပ် ပြီး ထိကပါးရိကပါး ဖြစ်နေတော့ စိတ် တွေ ဖေါက်ပြန် နေရတော့သည်၊ သိန်းထွန်းက လည်း မိန်းမ သာ မယူလို့ လူပျိုကြီး ဖြစ်နေတာ တကယ်တော့ လူပြိုကြီး လို့ ခေါ်ရမလို၊ ကြိုက်ကုန်း၊ ဖါသည်မ၊ လမ်းကြုံဆွဲ၊ စသည်ဖြင့် မိန်းမ တော်တော် များများ လုပ်ဖူး နေသူဖြစ်ရာ၊ ဖူးဖူးလို ကောင်မလေး လောက်ကတော့ ကောင်မလေး စိတ်တွေ ယိုင်နေတာ စိတ်ကစားနေတာ ကောင်းကောင်း အကဲခတ်မိသည်၊

ထို့ကြောင့် လူလစ်တာနဲ့ လစ်သလို အခွင့်အရေးယူ လက်သရမ်းနေရာ တဦး နူင့်တဦး ပါးစပ်နူင့် ဖွင့် မပြောသော်လည်း မျက်လုံးများက နားလည်မှု ရနေကြပြီ ဖြစ်သည်၊ သိန်းထွန်း က ဖူးဖူး ၏ နိူ့အုံလေး ကိုလည်း ညှစ်ဖူးပြီးပြီ၊ ဖင်လုံးလေးကိုလည်း ညှစ်ဖူးပြီးပြီ၊ ပေါင်လေးတွေကိုလည်း စားပွဲ အောက်က နေပွတ်ပေးဖူးပြီးပြီ၊ အဖုတ်ကိုသာ မထိရသေး၊ အိမ်မှာ လှလှထွေးက ရှိနေတော့ အဲ လောက်လည်း လွတ်လပ်မှုက မရှိတော့ နေ့တိုင်း လိုလို တောင်ပြန် ဖြစ်ဖြစ် နေရသည်၊

ဒီနေ့တော့ ကောင်မလေးကို သူ့ လီး ကိုင်ခိုင်းဖို့ စဉ်းစားရင်း အတွင်းခံ မဝတ်ပဲ ပလေကပ် ပါးပါးလေး ဖြင့် လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ “ဟော ဦး လာပြီ ဒီမှာ မေမေ သမီး ထမင်းအိုး တင်ထားခဲ့ပြီနော်၊” “အေးအေးပါ ထားခဲ့လိုက်တော့ သွားသွား စာသာသွားလုပ်တော့..ကိုသိန်းထွန်း ဒီနေ့ စားပြီးမှ ပြန်နော် ဝက်သား သုံးထပ်သားချက်ထားတယ်” “ဟာ ကောင်းတာပေါ့ အဟီး အားရပါးရ စားသွားအုန်းမယ်..ကျနော့် အဒေါ်တွေက အိမ်ပေါ် ဝက်သားမတင် ဘူးဗျ..ငတ်နေတာကြာပေါ့”

ကိုသိန်းထွန်းက မလှလှထွေး ဆူဆူ ဖြိုးဖြိုး ကိုယ်လုံး ကိုလှမ်းကြည့်ရင်း စိတ်ထဲကတော့၊ ဝက်သား မစားချင် ဘူး၊ နင့်ပဲ စားချင်တာ သုံးထပ်သားထက်တောက် ကောင်းအုန်းမယ် တောက် အီစိမ့်နေမှာပဲ ဟု တွေးနေမိသည်။ လှလှထွေး က ကိုသိန်းထွန်း နူင့် စကားစမြည် အနည်းငယ်ပြောပြီး မီးဖိုချောင် ပြန်ဝင်သွားတော့ သူတို့ နူစ်ယောက်ထဲ အိမ်ရှေ့ခန်းမျာ ကျန်ခဲ့သည်၊ အခန်းထောင့် က စာပွဲသေးသေး လေး မှာ ကုလားထိုင်နူစ်လုံး ဖြင့် နူစ်ယောက်သားထိုင် ကြသည်နူင့် ကိုသိန်းထွန်းက ဖူးဖူး လက်ကလေး ကို ဆွဲ ယူကိုင်ထားလိုက်သည်၊

ဖောင်းအိအိ လက်ဖဝါး ၊လက်ဖမိုးလေး ကို ပွတ်သပ် ပေးရင်း မှ မာတောင်နေပြီဖြစ်သော သူ့ လီးကြီးပေါ် ကို တင်ပြီး အုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်၊ “အို” ဖူးဖူး မှာ ရှက်လည်း ရှက် အသံလည်း မထွက်ရဲ မျက်နှာလေး နီမြန်းမြန်း နူင့် ခေါင်းကို သာ အတင်းငုံ့ပြီး စာအုပ်ကို ကြည့်နေသလို ဟန်ဆောင်နေလိုက်သည်။ ကိုသိန်းထွန်း ၏ ပလေကပ်လုံချည် မှာ ပါးလွန်းလှသဖြင့် ဖူးဖူး လက်ကလေးမှာ လီးကြီး ကို တိုက်ရိုက်ကိုင်ထားနေရသလို ပူပူနွေးနွေး ကြီးနူင့် ဒစ် ကိုပါ တိတိ ကျကျ စမ်းမိနေ၏၊

ကိုသိန်းထွန်းက ကုတ်ထားသော ဖူးဖူး လက်ချောင်းလေး တွေကို သူ့လက်ဖြင့် ဆွဲ ဆန့်ရင်း သူ့လီးကြီး ကို ဖူးဖူး ဆုပ်ကိုင်မိအောင် လုပ်ပေးနေသည်၊ ဖူးဖူး သူ့လီးကြီး ကိုမိမိရရ ဆုပ်ကိုင်မိတော့မှ ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးခိုင်းလိုက်သည်၊ ပထမတော့ ဖူးဖူး လက်ကောက်ဝတ်ကလေး ကို ကိုင်ပြီး နမူနာ လုပ်ပြ ရသည်၊ နောက်တော့ သူ့ အလိုလို ပင် ဖူးဖူး လက်တွေက လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်၊ ဖူးဖူး မှာ ပူပူ နွေးနွေး ကိုသိန်းထွန်း လီးကြီးကို ကိုင် ပွတ်နေရင်းက သူ့မျက်စေ့ထဲ မဖျောက်နိူင်သော ဦးမာဒင် လီးကြီးကို မြင်ယောင်နေမိသည်၊

ဦးမာဒင် နူင့် သူမ အမေ လှလှထွေး တို့ လိုးနေတာကို အမှတ်မထင် သူတွေ့မိသွားသည့် ည က စ၍ သူမ မှာ တချိန်လုံး အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ ရွဲရွဲ နေခဲ့ရသည်၊ ဦးမာဒင်နူင့် သူမ အမေ တို့ က ဘယ် တုန်းထဲ က ဖြစ်နေမှန်း မသိသော်လည်း တည သူမ အိပ်မပျော်ဖြစ်နေသော ည၊ သူမ အမေ အခန်းထဲ မှ ခြေဖျားထောက်ထွက်သွားပြီး တော်တော် နူင့် ပြန်မလာလို့ ဘာများဖြစ်သလဲ ဆိုတာ လိုက်သွားကြည့်ရာ မီးဖိုထဲ မှာရော အိမ်သာထဲ မှာရော ရှာမတွေ့၊ အိမ်သာနူင့် ကပ်ရက် တိုလီမှုတ်စ တွေ ထားသော အခန်း က အသံ တိုးတိုး လေး ထွက်နေသဖြင့်

ဘာလည်း ဆိုပြီးအိမ်သာထဲ မီးမဖွင့်ပဲ အသာ ဝင်လိုက်မိသည်၊ တဖက်အခန်းလေးမှ ဖြာကျနေသော မီးရောင် တန်းလေး များကြောင့် အပေါက် တွေကို တန်းတွေ့နေရသည်၊ သူမ ထိုအပေါက် တွေကို မျက်လုံးကပ်ကြည့်မိတော့ အဖြေထွက်သွား၏၊ ဘဘဦးမာဒင် က စွတ်ကျယ်နူင့် အောက်ပိုင်းမှာ ပုဆိုးက ကွင်းလုံးပုံကျွတ်လို့၊ သူမ မေမေ လှလှထွေးက နံရံကို လက်နဲ့ထောက်ပြီး ဖင်ကော့ပေးထားသည်၊ သူမ ထမိန်ကတော့ ခါးပေါ်မှာ လုံးလျှက် ကွင်းလိုက်တင် ထားသည်၊

ဘဘဦးမာဒင် ၏ တုတ်ခိုင်ပြီး အမွေးများနူင့် ပေါင်လုံးကြီးနူစ်ခုကြားမှာ တွဲလောင်းကျပြီး လုပ်ရမ်းနေသော ဂွေးဥကြီး နူစ်လုံး၊ ထိုဂွေးဥကြီးနူစ်လုံးအပေါ်မှာ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီး ကြီးလို လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးက သူမ အမေ လှလှထွေး ပေါင် နူစ်လုံးကြားမှာ ဝင်ထွက်လို့၊ လေသံ တချက်တချက် ဗွတ်ကနဲ မြည်သံ၊ ဦးမာဒင် ပေါင်ခွင်နူင့် သူမမေမေ တို့ ဖင်ကြီး ရိုက်သည့် တဖတ်ဖတ်သံ များက ပုံမှန်ကြားနေရသည်၊ လှလှထွေး အသံထွက်ညီး ပြီး တချက်တောင့်တင်းသွားတာ တွေ့လိုက်ရပေမဲ့

ဦးမာဒင်က တော့ ဖင်ကြီး ကို ကော့ကော့ ပြီး ဆောင့်တုန်း၊ ခနနေတော့ လှလှလေး က ခေါင်းလှည့်ပြီး လေသံလေးဖြင့်၊ “ ကိုရီး မပြီးသေးဘူးလား ကြာလှပြီ ၊ ထွေးတောင် နူစ်ခါရှိပြီ၊ တော်ကြာ သမီးနိူးသွား လို့ ထွေးကို လိုက်ရှာနေအုန်းမယ်” “ အေးပါကွာ ပြီးကာနီးပါပြီ၊ ထွေး အဖုတ်က လုပ်လို့ကောင်းတာကိုး လိုးလို့ ကို မဝနိူင်ဘူး” “ တော်ပါတော့ ကိုရီး ရယ် ထွေးကို အပျိုရည်လည်း ဖျက်ခဲ့ပြီးပြီ၊ လိုးခဲ့ တဲ့ အကြိမ်ပေါင်းလည်း မရေနိူင်တော့ဘဲ ဟာ အပိုတွေ ပြောနေပြန်ပါပြီ” ဦးမာဒင်က

ဘာလို့လဲ မသိစကား ပြန်မပြောနိူင်တော့ အသက်ရူသံ ပြင်းပြင်း နူင့် သူ့လီးကြီးကို တအား ဆောင့်ဆောင့် ပြီး ဆက်လုပ်နေကာ ခနအကြာမှာတော့ အီးကနဲ့ အသံနူင့် အတူ လှလှ ထွေး ဖင်ကြီးကို သူ့ ပေါင်ခြံဖြင့် အတင်းဖိကပ်ထားတော့သည်၊၊ ဖူးဖူး လည်း တော်ကြာ သူမ အမေထွက်လာရင် မိသွားမှာစိုးလို့ ကမန်းကတန်း အိပ်ယာဆီပြန်လာပြီး လဲ အိပ်နေလိုက်တော့သည်၊ ထိုညမှ စ၍ သူမ မှာ ညဘက်ဆိုလျှင် သတိနူင့် အိပ်တော့သည်၊ သူမ ခေါင်းထဲ မှာ သူမမေမေ ပြောသော

ဦးမာဒင်က သူမ မေမေ ရဲ့ အပျို ရည်ကို လည်းဖျက်ခဲ့တယ် ဆိုတော့၊ သူမ မေမေ အိမ်ထောင် မကျခင် ထဲက ဖြစ်နေတာပေါ့၊ သူမ နားမလည်နိူင်တော့။ သူမ မေမေ တို့ မှာ ညတိုင်း တော့ အလုပ်မဖြစ် တခါတခါ မှသာဖြစ်ကြသည်၊ နောက်ပိုင်းတော့ သူမ အခြေအနေ ကို အကဲ ခတ်မိ လာတော့ ဘဘဦးမာဒင်နူင့် မေမေ တို့ အမူအရာ ကို မသိမသာခိုးကြည့်တာနူင့် ဒီည အလုပ်ဖြစ်တော့ မလားဆိုတာ မှန်းလို့ ရလာခဲ့သည်။ ထိုသို့ ချောင်းရင်းဖြင့် ဦးမာဒင် ၏ တုတ်ခိုင်သော

လီးကြီးက သူမ စိတ်အာရုံထဲ ထွင် သံမှိုနူင့် နှက်သလို စွဲမြဲ နေတော့သည်။ အဲဒီ လီးကြီးသာ သူမ အဖုတ်လေးထဲ သွင်းလိုက်လျှင် သူမ ခံနိူင်ပါ့မည်လား၊ ဟု တွေး ရင်း ကြက်သည်းထ၊ စောက်ရည်ရွဲခဲ့ရသည်မှာလည်း ခနခန ပင်။ အခုတော့ ကိုသိန်းစိုး၏ လီးကြီး သူမ လက်ထဲ မှာ ဆုပ်ကိုင်ထားလို့ ပါလား၊ သူမ မြင် ဘူးသည့် ဘဘ ဦးမာဒင် ၏ လီးကြီးနူင့် မတိမ်းမယိမ်းပင် ရှိလိမ့်မည် ဟု တွေးနေမိသည်။ ကိုသိန်းထွန်းမှာ အပျိုမလေး ၏လက်က သူ့လီး ကို ကိုင်ပွတ်ပေးနေသည်ဆိုသော

အသိ တခုထည်းကပင် လရည်တွေ ထွက်ချင်လောက်အောင် ကို ဆန္ဒ တွေက ပြင်းပျ လာနေရသည်။ သူက သူ့လက်ဖဝါးကို ပေါ်တင်ပင် ဖူးဖူး နိူ့အုံလေး တွေပေါ် အုပ်ကိုင်လို့ တော့ ဖူးဖူး တယောက် အို့ ကနဲ ဖြစ်သွားရ၏၊ ဒါပေမဲ့ အနေအထားက မမိုက်၊ ဖူးဖူး ဝတ်ထားသော ပိတ်ဘော်လီကလည်း မာတော့ ပိတ်သားမာမာ ကိုပဲ စမ်းမိသည်၊ ဒီထက်ပိုလည်း ကဲ လို့ မရ၊ လှလှထွေးက အချိန်မရွှေး ထွက်လာနိူင်သေးသည်၊ အဲဒါနဲ့ ကောင်မလေး နိူ့ကိုင်ဖို့ ကိုတော့ ဒီနေ့ စိတ်လျှော့လိုက်ပြီး

သူ့လီးကြီး ကိုပဲ ကောင်မလေး ယဉ်ပါးသွားအောင် လုပ်ပေးတော့မယ်လို့ တွေးလိုက်သည်။ ဖူးဖူး လက်ကောက်ဝတ် ကလေးကို ဆုပ်ကိုင် မလိုက်တော့ ဖူးဖူးက သူ့ မျက်နှာကို မေးခွန်းထုတ်တဲ့ အကြည့်နူင့် ကြည့်သည်၊ ကိုသိန်းထွန်းက သူ့ ပုဆိုး ခါးပုံစ ကို ဖြေကာ ဖူးဖူးလက်ကလေး ကို သူ့လီးကြီးပေါ် ပြန်တင်ပေးလိုက်တော့ ဖူးဖူး ခွိကနဲ ဖြစ်သွား၏၊ အမလေး နွေးနွေး မာမာကြီးတော့ ဟု လည်း တွေးမိသည်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုင်လို့ကောင်းသည်ဟု တွေးရင်း ဆက်ဂွင်းတိုက် ပေးနေမိသည်။

ကိုသိန်းထွန်းက ဖူးဖူး ကျောပြင်လေး လက်မောင်းလေး များကို ပွတ်ပေးရင်းကမှ သူ့လီးကြီးပေါ်မှ ဖူးဖူး လက်ဖဝါးနုနုလေး အတွေ့ အထိကို ကောင်းကောင်းကြီး အရသာခံနေ၏၊ ခနကြာတော့ ကိုသိန်းထွန်း မထိန်းနိူင်တော့ သူ့လီးကြီးက ယားယံပြီး သုတ်လွှန်ချင်လာသည်၊ သူက ကမန်းကတန်း စာပွဲပေါ် မှ စာရွက် အကြမ်းတခု ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ခြေ ရင်း သုတ်တွေ အဲဒီထဲ ပန်းထည့်မည် ကြံနေတုန်း နောက်ဖေးမှ လျှောက်လာသော လှလှထွေး ခြေသံ ကြားသဖြင့် ဖူးဖူးက

သူမ လက်ကို အမြန်ပြန် ရုပ်လိုက်သလို ကိုသိန်းထွန်းလည်း ပုဆိုးကို ဖြစ်သလို ပြန်ချည် ဝတ်လိုက်လေသည်၊ သို့သော်လည်း ကိုသိန်းထွန်း လီးကြီးကတော့ အရှိန်မထိန်းနိူင်တော့ ပဲ သူ့ ပုဆိုးအောက်မှာ တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ ဖြင့် သုတ်ရည်များ ထွက်ကျသွားလေတော့သည်။ လှလှထွေး မှာ အိမ်ရှေ့ခန်း ထွက်လာပြီး ထမင်းဟင်း အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း ကိုသိန်းထွန်း နူင့် ဖူးဖူး ကိုလာပြောခြင်း ဖြစ်လေသည်၊ လှလှထွေး မှာ ကိုသိန်းထွန်း နူင့် ဖူးဖူး တို့ အမူအယာ များ

အနည်းငယ်ပျက် နေသည်ကို ချက်ခြင်း သတိထားမိပြီး မသိချင်ယောင် ဆောင် မျက်နှာ ထား မပျက်ပဲ နေလိုက်၏၊ သို့သော် စိတ်ထဲ မှာတော့ နောက် ဆို သူတို့ နူစ်ယောက်ထဲ အကြာပြီး လွှတ်ပေးထားလို့ မဖြစ်တော့ကြောင်း တေးထား လိုက်သည်၊ မြွေမြွေ ခြင်းခြေမြင်သည် ပဲ ပြောမလား၊ အတွေ့ါ်အကြုံက သင်ပေးသည်ပဲ ပြောမလား၊ သူ့တုန်းက ဒီအရွယ်တောင် မရှိတရှိ ပန်းဦး အခြွေခံလိုက်ရသည် မဟုတ်လား၊ ဒါပေမဲ့ သူ ခုချိန်ထိ နှောင်တတော့ မရပါ၊ ျဖစ္ပုံက ဒီလို။

ကိုမာဒင် မြမြအေး နူင့် ရခါစက လှလှထွေးမှာ အပျိုဘော်ဝင်စလေး ပဲ ရှိသေးသည်၊ မြမြအေးတို့ မှာ အမေ မုဆိုးမ နာမကျန်း ကို ဈေးရောင်း လုပ်ကျွေး နေရင်းမှ ကွမ်းယာဆိုင်ဖွင့်ထားသော ကိုမာဒင်နူင့် အိမ်ထောင်ကျသည်။ နောက် အမေ လည်း မရှိတော့ မြမြအေးက သူ့ညီမလေးကို ခေါ်ထားသည်၊ ကိုမာဒင်က အိမ်မှာဆေးဆိုင်လေး ထပ်ဖွင့်ပြီး ကွမ်းယာဆိုင်လေးကိုလည်း ဆက်ဖွင့်ထားတော့ သူတို့ ၃ယောက် အလုပ် များကြရသည်၊၊ ကိုမာဒင် မှာ ပထမတော့ ညီမလေး အရင်းလို

လှလှထွေး အပေါ်မှာ သဘောထားခဲ့သော် အပျိုကြီး ဖားဖား ဖြစ်လာသော လှလှထွေး ၏ တစ်တစ်ရစ်ရစ် ကိုယ်လုံးလေးက သူ့အား တဏှာဇောတွေ ကြွစေ လေသည်၊ တအိမ်ထဲ နေ သူများမို့ တချိန် မဟုတ် တချိန် သူနူင့် လှလှထွေး တို့ အိမ်မှာ နူစ်ယောက်ထည်း ရှိ ခဲ့ကြတာ ကလည်း အဆန်းမဟုတ်တော့၊ သူ့ လက် တွေက မထိတထိ သွေးတိုးစမ်း လာခဲ့သည်၊ လှလှထွေး ကလည်း အပျိုဖေါ် ဝင်တော့ စိတ်က ကစားပြီး ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကို စိတ်ဝင်စား နေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်၊

သို့သော် သူ့မှာ ဈေးရောင်းရ၊ အိမ်မှာ ချက်ပြုတ်ရနူင့် နီးနီး စပ်စပ် ရှိသော ဆန့်ကျင်ဘက် ယောက်ကျားမှာ ကိုမာဒင်တယောက်သာ ရှိသည်၊ နောက်တခါ ညဘက် ဆိုရင်လည်း ကိုမာဒင် က တော်တော်ထန် တော့ ညတိုင်းလိုလို မြမြအေး ကို အနားမပေးပေ၊ ညတိုင်းလိုးသည်၊ လိုးတိုင်းလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းသာ လိုးတတ်၍ တအိမ်ထဲ ဝါးထရံတချပ်သာ ခြားအိပ်ရသော လှလှထွေး အဖို့ တလူးလူး တလွန့်လွန့် နဲ့ အိပ်လို့ မရ နိူင်ခဲ့၊ လှလှထွေး သူတို့ ကို ချောင်းကြည့်နေလိမ့်မည်ဟု

သေခြာပေါက် တွက်ထားသော ကိုမာဒင်ကလည်း မီးဖွင့် ပြီးတော့ကို လုပ်သည်၊ မီးပျက်တဲ့ အချိန်မှာတောင် ဖယောင်းတိုင်မီးထွန်း လိုးသည်၊ ဆိုတော့ လှလှထွေးမှာ မမြင်ချင်မှ အဆုံး။ မြမြအေး ကလည်း ရိုးသည်၊ ကိုမာဒင် က ပထမပိုင်းက ကိုယ့်ညီမအရင်းလေး လို ဆက်ဆန်ခဲ့တာကြောင့် နောက်ပိုင်းမှာ ကိုမာဒင့် နူင့် လှလှထွေး ကိုသံသယ မဖြစ်၊ ညဘက် ထမင်းစားပြီး မအိပ်ခင် ကိုမာဒင်မှာ ထမင်းစားရင်း အဖြုလေး တစိတ်လောက် အမြဲ ဆွဲလေ့ ရှိပြီး ညှောင်းလည်း ညှောင်းတတ် လေရာ

သူမ တလှည့် လှလှထွေး တလှည့် ခြေတွေ ပုခုံးကျော တွေ နှိပ်နှယ်ပေး ရလေံရှိသည်၊ တခါတရံ ကိုမာဒင်မှာ အနှိပ်ခံရင်း အိပ်ပျော်သွားလေ့ရှိသည်။ တည ကိုမာဒင် မှာ ထုံးစံအတိုင်း အိမ်ရှေ့ခန်း မှာ ဖျာတချပ်ခင်း လှဲလျောင်းရင်း သူ့မိန်းမ ကို ခြေထောက် ညှှောင်း၍ နှိပ်ပေးဖို့ ပြောရာ မြမြအေးက ဒီနေ့ ခေါင်းကိုက်၍ သူစောစောအိပ်ချင်ကြောင်း၊ လှလှထွေးကို နှိပ်ပေးဖို့ ပြောရင်း သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်ကာ အိပ်ယာထဲ လှဲနေလိုက်တော့သည်၊ ထိုညက မီးကလည်း မလာ ဖယောင်းတိုင်မီး မှိန်ပြပြ တွင် သူ့ ပေါင်ကို နှိပ်ပေးနေသည့်

လှလှထွေး ၏ အထိအတွေ့က ကိုမာဒင့် လီးကြီးကို မာတင်းထောင်မတ်လာစေလေသည်၊ ကိုမာဒင် မှာ ဆိပ်ကွယ်ရာလို ဖြစ်နေတော့ ပေါ်တင်ပင် ပက်လက်အနေ အထား သူ့ပုဆိုးခြုံအောက်က ထောင်ထနေသော လီးကြီးကို ခပ်တည်တည် ပင် ဒီအတိုင်းထားထားသည်၊ လှလှထွေး သေခြာပေါက် မြင်မည် ဆိုတာလည်း သိသည်၊ သို့သော် လိုရမယ်ရ မူးပြီး အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်ထားသည်၊ လှလှထွေး ဆီ မှ ဘာသံမှ မထွက်ပဲ သူ့ပေါင်တွေကို ဆက်နှိပ်ပေးနေတာ တွေ့တော့ သူ့လက်တွေစ လှုပ်ရှားလာတယ်၊

လှလှထွေး ပေါင်တန်လေး တွေကို ထမိန်ပေါ်က လှမ်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်၊ လှလှထွေးကလည်း တကယ်တော့ ယားနေပြီ၊ ကိုမာဒင်၏ လီးကို ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထ နေတာ ထိကိုင်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရသည်၊ အခု သူမပေါင်အနောက်ဘက် ကို ကိုမာဒင့် လက်ဖဝါး တွေ လာထိပြီး ပွတ်ကိုင်လာတော့ မသိချင် ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်၊ နောက်တော့ ကိုမာဒင် မအောင့်အီးနိူင်တော့၊လှလှထွေး ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ကိုယ်ပေါ် ဆွဲတင်ပြီး ဖက်လိုက်ကာ ပါးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။

လှလှထွေးက လေသံလေးဖြင့်၊ “ အို့ ..အကိုကြီး ဘာလုပ်တာလည်း.. မလုပ်နဲ့လေ..မမ ထွက်လာလိမ့်မယ်” လှလှထွေး အသံက စိတ်ဆိုးတဲ့ လေမဟုတ်၊ သူ့ အမ သိသွားမှာ စိုးရိမ်တဲ့ အသံသာဖြစ်သဖြင့် ကိုမာဒင်က “ အမလေး နင့်မမ လား အခုအချိန် ဆင်အော်လို့တောင် နိူးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး စိုးရိမ် မနေနဲ့” ကိုမာဒင်က လှလှထွေး နူတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ လှလှထွေးကလည်း အငမ်းမရ ပြန်ဖက်တွယ်လာတာ တွေ့တော့ ဟ ဒီကောင်မလေး လည်း ငထန်လေးပါလား ဟု ပျော်သွားတော့သည်၊

ကိုမာဒင့် လီးကြီးမှာလည်း လှလှထွေး ၏ အဖုတ်နေရာကို သွားထောက်နေပေရာ လှလှထွေး မှာ ပျော့ခွေကျကာ တချီပြီးမလောက် ကို ဖီးတက်သွားရ၏၊ ကိုမာဒင်ကလည်း တအားတင်း နေပြီဖြစ်ရာ၊ လှလှထွေး ထမိန်ကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကို ကန်ချွတ်ပြစ်လိုက်လေသည်။ သူ၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ လှလှထွေး ပေါင်ခွဆုံ ကြား အဖုတ်နူတ်ခမ်းကို ချော်ထိုး ပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဝင်သွားရာ လှလှထွေးခမျာ အမေ့ ဟု တောင်အော်လိုက်မိသည်၊

ကိုမာဒင်က သူ့ကိုယ်ပေါ် မှောက်ရက်ဖြစ်နေရှာသော လှလှထွေး ၏ ပေါင်နူစ်လုံးကိုကို ဖြဲကာ သူ့ အပေါ်ခွစေပြီးမှ လက်တဖက်က အရည်တွေ စိုရွှဲနေပြီဖြစ်သော လှလှထွေး စောက်ပတ် ကလေးကို စမ်း ရင်း တဖက်က သူ့လီးကြီး ကိုကိုင် ၍ တေ့ ကာ သွင်းလိုက်လေသည်၊ “ အား ကိုကြီး နာ တယ် ကိုကြီး ရှီး ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေး” လှလှထွေး စောက်ဖုတ်ကလေး မှာ အရည်များ တအားရွှဲနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း အပျိုလေး စောက်ဖုတ် မို့ တင်းကြပ် နေ၏၊ လှလှထွေး မပြောနူင့် ကိုမာဒင့် လီး ကြီးမှာတောင်မှ

အရည်ပြားကို ဆွဲတင်း လိုက်သလို ဖြစ်သွားလို့ နည်းနည်း နာသွားသည်၊ ဒါပေမဲ့ နာလို့ဖင်ကော့ထားသော လှလှထွေး ဖင်လုံးကြီးများကို ကိုမာဒင်က ဆုပ်နယ် ရင်း ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲဆွဲလိုးလေရာ နောက်ဆုံးတော့ အဆုံးထိ ဝင်သွား တော့သည်၊ ပက်လက် အနေ အထား က ကော့ကော့ ဆောင့်ရတာ အားမရသော ကိုမာဒင်က လှလှထွေး ကိုယ်လုံးကို ဖက်ပြီး တပတ် လှိမ့်လိုက်ရာ လှလှထွေးက အောက် သူက အထက် ရောက်သွားတော့သည်၊ ထိုအခါမှ လှလှထွေး ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေတွင်ထားပြီး ကြိတ်ကာကြိတ်ကာ ဖိဖိဆောင့်တော့သည်။

လှလှထွေး မှာလည်း တအင့်အင့် နူင့် သူမ အဖုတ်ထဲ စီးစီးပြည့်ပြည့် ထိုးထိုး ဝင်လာသော ကိုမာဒင့် လီးကြီးက ပေးသော အကြောပေါင်း တထောင်စိမ့်သည့် အရသာ ကိုခံစားနေလေတော့သည်။ ထိုညက တယောက်နူင့် တယောက် ဘာစကားမှ မပြောဖြစ်ပဲ လေးချီလောက် လိုးလိုက်ကြလေသည်။ မနက်ကြတော့ လှလှထွေး ခမျာ လမ်းလျောက်လျှင် ပုံမပျက်အောင် အနာခံပြီး မနည်းထိန်းလျှောက် နေရလေသည်။ မနက်ပိုင်း လင်းလင်းခြင်းခြင်း မှာ ကြတော့ ကိုမာဒင့် မျက်နှာကို ရဲရဲ မကြည့်ရဲ ဖြစ်နေရလေသည်။

သို့သော်လည်း တနေ့တာ အတွင်းမှာ ပင် ပုံမှန်ပြန် ဖြစ်သွားပြီး ညက ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလို နေနိူင်ခဲ့လေသည်။နောက်ည တွေမှာတော့ ဆန္ဒလည်းပြည့်သွား၊ အဖုတ်ကလေးလည်း ကျိန်းစပ် နေပြီမို့ လှလှထွေး တယောက် ကောင်းကောင်းအိပ်မောကျသွားတော့သည်၊ နောက်နေ့ မှာည မှာတော့ စောက်ဖုတ်ကလေးလည်း နာတာ သက်သာ ပြီး ပထမဆုံး အကြိမ်က ကြောက်တာရော နာတာရောဖြင့် ဘယ်လိုအရသာခံလိုက်ရမှန်းမသိလိုက်တာတွေ ပြန်ခံချင်လာပြန်သည်။ သို့သော်လည်း အခွင့်အရေးက မသာ၊

လှလှထွေးတယောက် အိပ်မပျော် တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် ဖြစ်နေစဉ် တဘက်ခန်းမှ အသံကြားလိုက်ရ၍ ထချောင်းမိပြန်၏၊ တဘက်ခန်းက မီးထိန်ထိန်ကြီးဖွင့်ထားကာ၊ ကိုမာဒင် မှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီး၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းနူင့် လီးကြီးမှာ မတ်မတ်ထောင်လျှက်၊ မြမြအေးမှာတော့ အောက်က ထမိန် မရှိ အမွေးရိတ် ထားလို့ ပြောင်နေသော အဖုတ်ကြီးက နူတ်ခမ်းညိုညို နူင့် အရည်ကြည်တွေနဲ့ ရွှမ်းလဲ့နေသည်၊ အပေါ်က အင်းကျီကတော့ မချွတ်ထား ပေမဲ့ အောက်က ဘရာဇီယာရှိပုံ မရ နိူ့ကြီး နူစ်လုံးက ခုန်လှုပ်နေသည်၊

မြမြအေးက တီးတိုးတီးတိုးနူင့် မီးပိတ်ဖို့ ပြောနေသောလည်း ကိုမာဒင်က ခေါင်းရမ်း ကာ မြမြအေး နိူ့ကြီးနူစ်လုံးကိုပဲ အင်းကျီအောက်က လက်လျှိုသွင်းကာဆုပ်နှယ်နေသည်၊ နောက်တော့ တီးတိုးတီးတိုး ပြောဆိုကြရင်း မြမြအေး က လေးဘက်ထောက် ဖင်ထောင်ကုန်းပေးတာ တွေ့လိုက်ရသည်၊ မြမြအေး ၏ နူတ်ခမ်းထူထူ အဖုတ်ကြီးမှာ သူမ ပေါင်နူစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်လာ၏၊ ကိုမာဒင်က သူ့လီးကြီးကို ထို အဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ထိုးသွင်းချလိုက်သည်၊

မြမြအေး မှာ ခေါင်းအုန်းပေါ် မျက်နှာမှောက်အိပ် ဖင်ဗူးတောင်းထောင် ကုန်းနေပြီး ကိုမာဒင်က အနောက်မှ ဒူးတဘက်ထောက်ကာ သူမ ခါးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေတော့သည်၊ ကိုမာဒင်က လှလှထွေး ချောင်းနေသည့်ဘက်ကို စောင်းကြည့်ပြီး သူ့လီးကြီး မြမြအေး အဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကို သူ့လက်ညိုးဖြင့် ထိုးပြ နေ၏၊ မြမြအေးက တော့ မမြင် ပေ၊ လှလှထွေးမှာသာ သူမ အဖုတ်ကို နာနာ ပွတ်ကာ ဖီးတက်နေတော့သည်၊ မြမြ အေး နေရာမှာ သူသာ ဖြစ်လိုက်ချင်နေပေသည်၊

ကိုမာဒင် နူင့် မြမြအေး တို့ လိုးတဲ့ အရှိန် တက်နေတုန်းမှာပဲ လှလှအေးတယောက် သူမ အဖုတ်ကလေး ပွတ်ရင်း တချီပြီးသွားရရှာသည်၊ သို့ပေမဲ့ ကိုမာဒင့် လီးကြီး ၏ အရသာကို ခံစားဘူးနေပြီ မို့ အာသာကတော့ မပြေ၊ ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ် ကိုယ်ကွေးကွေးလေး ပြန်လှဲ လိုက်ရင်း မျက်လုံးကို အတင်း ပိတ်ပြီး စောင်ခေါင်းမြီးခြုံအိပ်လိုက်ရာ ခနလေး နူင့် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်၊ လှလှထွေးတယောက် သူမ ပေါင်တွေကို တယောက်ယောက် လာစမ်းတာ ခံစားလိုက်ရသဖြင့်

လန့်နိူးလာသော်လည်း ဒီအိမ်မှာ သူတို့ ၃ ယောက်သာရှိသဖြင့် ကိုမာဒင်ပင် ဖြစ်မည်ဟု တွေးပြီး အသာငြိမ်နေလိုက်လေသည်၊ ကိုမာဒင်ကလည်း လှလှထွေးနိူးသွားမှန်း သိသဖြင့် လှလှထွေးကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ရက် တက်လာပြီး လှလှထွေး ပါး နူစ်ဘက်ကို နမ်းရရှုံ့လိုက်ကာ လေသံလေးဖြင့်.. “ထွေး ရေ လွှမ်း လိုက်တာကွာ” “သွားပါ..ခုမှ လာချွဲ မနေပါနဲ့..မမ နဲ့ပဲ သွားလုပ်နေ..သွား” လှလှထွေး ၏ညုတုတု အသံလေးကြောင့် ကိုမာဒင့် လီးကြီးမှာ ထောင်းကနဲ မာတင်း လာရပြီး

လက်တွေကလည်း လှလှထွေး အင်းကျီး လုံချည်များကို ကမာန်းကတမ်း ဆွဲ ချွတ်နေတော့သည်။ “အို မဟုတ်ပါဘူးကွာ မြမြ က အကိုကြီး မိန်းမ မဟုတ်လား မလုပ်လို့ ဘယ်ဖြစ် မလဲ သူက တော်ကြာ ရိပ်မိသွားမှာ ပေါ့” မကြာခင်ပဲ လှလှထွေး နူင့် ကိုမာဒင်တို့ နူစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်ကုန်ကြလေသည်၊ ကိုမာဒင်၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးက သူမ ဗိုက်သား။ ပေါင်ရင်းများကို ပွတ်တိုက် မိနေလို့ လှလှထွေး မှာ ကြက်သည်း တဖျန်းဖျန်းထ ကာ သူမ စောက်ပတ်ကလေးကလည်း

အရည် ကြည်များ တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာခဲ့ရသည်။ ကိုမာဒင် က လှလှ ထွေး ပေါင်နူစ်လုံးကို အသာမချဲကာ သူ့လီး ကြီးကို အဖုတ်ဝ တေ့လိုက်သည်၊ သို့သော် လှလှထွေး မှာ ညဦး ပိုင်းက ကိုမာဒင်တို့ လင်မယား လုပ်ကြသည့် ပုံ ကို အရမ်းစမ်းကြည့်ချင်နေသဖြင့် ..ကိုကြီးမာဒင် ထွေး ကို ညဦး တုန်းက မမ ကိုလုပ်သလို လုပ်ပေး.. ကိုမာဒင် ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်သွား၏၊ အဲလို ခွေးလိုးလိုး နိူင်ဖို့ လှလှထွေး ကိုတော်တော် စည်းရုံးရအုန်းမယ် လို့ ထင်ထားတာ အခုတော့ သူမက စပြောနေပြီ၊

အဟိ နောက်ဆိုရင် လှလှထွေး ကိုလုပ်ချင်သည့် ပုံစံတွေ မြမြအေး ကို အရင်လုပ်ပြ လိုက်ရုံ ပဲ လို့ တွေးလိုက်မိသည်၊ ..ကဲ အဲဒါဆိုလည်း ထွေးက လေးဘက်ထောက်ပေးလေ.. ကိုမာဒင် က အိပ်ယာပေါ်မှာ လူးလဲ ထပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးလာသော လှလှထွေးပေါင်ခွဆုံ ကို လက်ဖြင့် စမ်းလိုက်ကာ စိုစိစိ အဖုတ် နူတ်ခမ်းကို လက်ချောင်းထိပ် များဖြင့် ပွတ်ချေလိုက် ရာ လှလှထွေး ခမျာ ဖင်ကြီး တွေ ကော့တက်လာရသည်။ ကိုမာဒင်က သူ့ လီး ကြီးကို လှလှထွေး အဖုတ်ဝ တေ့ကာ ဖိသွင်း ထိုးချလိုက်တော့၏၊

“အို့..အေမ့.” လှလှထွေး ယောင်ရမ်း ညီးလိုက် ပြီးမှ သူ့အမ ကြားသွားမှာ စိုး၍၊ သူမ ပါးစပ်ကို ခေါင်းအုံး ပေါ်မှာ ဖိကပ် ထားလိုက်တော့သည်။ ကိုမာဒင့် လီး ကြီးက သံချောင်းကြီး လို မာတောင့်နေပြီး သူမ အဖုတ်နံရံတွေ ကိုတွန်းချဲ့ ပြီး သူမ စောက်ခေါင်းလေးတွင်းထဲ တင်းတင်း ကျပ်ကျပ် ဝင်လာသည့် အရသာ ကို ပြည့်ပြည့် ၀၀ ကြီး ခံစားလိုက်ရ လေတော့သည်။ နောက်ပိုင်း ဆောင့်ချင် များကတော့ ကိုမာဒင်ရော လှလှထွေး ပါ ကာမ အရသာ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ကြီး ခံစားကြရလေသည်၊

ကိုမာဒင်က လည်း ညဦးပိုင်းက သူ့မိန်းမ မြမြအေး ကို တချီလိုးထားပြီး ၊ လှလှထွေးက လည်း သူမဘာသာ လက်နူင့် အာသာဖြေထား ပြီး မို့ နူစ်ယောက်စလုံး တချီ ကို အချိန်တော်တော်ကြာကြာ ဆွဲ လိုက်ကြသည်၊ အပျိုမလေး လှလှထွေး အဖို့ သူမ ၏ ပထမဆုံး ပန်းဦး ချွေခဲ့သူ ကိုမာဒင် အပေါ် အစွဲ ကြီး စွဲ သွားခဲ့ တော့သည်။ ထိုသို့ ဖြင့် သူတို့ မှာ မြမြအေး လစ်ရင် လစ်သလို၊ ဆော်ကြ လိုးကြလေသည်၊ တခါတလေ တွင် မြမြအေး အိပ်ပျော်သွား ပြီး သော အခါ မှ ထလုပ်ကြသေးသည်၊

ထိုသို့ နေလာကြရာ လှလှထွေး မှာ သူ့ အမ အိမ်ထောင် သူ့ကြောင့် ပျက်စီး မှာ ကိုလည်း မလိုလားပေ၊ ကိုမာဒင် အကြံပေးသလို မယားငယ် အဖြစ်နဲ့ လည်း တသက်လုံး မနေနိူင်၊ ထို့ကြောင့် ကိုမာဒင့် ကို သူမ ယောက်ကျား ရသွားသည့်တိုင် ကိုမာဒင် လိုးချင်ရင် အလိုးခံ ပါ့မည် ဟု ဂတိ ဖြင့် ရီးစားရှာထား တော့သည်၊ ထို အခါ ခင်မောင်စိုး နူင့် ညှိ ပြီး ကိုမာဒင် တို့ သဘောတူညီချက်ဖြင့် ခင်မောင်စိုး နူင့် အိမ်ထောင်ပြုလိုက်တော့သည်။ ခင်မောင်စိုး နူင့် မင်္ဂဆောင်သည့် နေ့ က အဖြစ်အပျက် ကို

လှလှထွေး တယောက် မမေ့နိူင်အောင် ဖြစ်ရသည့် အဖြစ် အပျက် ရှိသေးသည်၊ အဲဒါ ကတော့………… သူတို့ မြို့က မင်္ဂလာဆောင် ဧည့်ခံ ခန်းမ မှာ မင်္ဂလာ ဧည့်ခံပွဲ ပြီးတော့ လှလှထွေး နူင့် ခင်မောင်စိုးတို့ ယာယီ နေကြမည့် ခင်မောင်စိုးတို့ အိမ် သို့ သွားကြလေသည်၊ သူတို့ မင်္ဂလာ အခန်းကို ရွှေကြိုးတာ ဘာညာဖြင့် ဆူညံ ပျော်ပါး စွာလုပ်ကြပြီးနောက် အသင့်စောင့်နေကြသော ခင်မောင်စိုး သူငယ်ချင်း များက ဘက်ချလာနိူက် အရက်သောက်ကြဖို့ စီစဉ် ကြလေသည်၊ ခင်မောင်စိုး မှာ ငွေ အများကြီး မသုံးချင်သဖြင့်

အိမ်မှာပင် သောက်ကြဖို့ အရက်များ ဝယ်ထားလေသည်၊ ခင်မောင်စိုး တို့ သူငယ်ချင်းများဖြင့် အရက်ဝိုင်း စဖို့ ခင်းကျင်း ပြင်ဆင်နေကြသလို၊ တော မှ လာကြသော အမျိုး အဆွေ များအတွက်လည်း အမျိုးသမီးတို့ က ထမင်းစားဖို့ ချက်ပြုတ်မှု စနေကြလေသည်၊ လှလှထွေးက သူ့ အိမ်မှာ ကျန်နေသည့် ပစ္စည်း နူင့် ညနေဘက်ဝတ်ဖို့ငှားထားသော ဝတ်စုံ သွားယူဖို့ လိုသဖြင့် သူ့အမ မြမြအေး ကို ပြောလေရာ၊ “ဟယ် ငါမအားသေးဘူး လေ ဒီမှာ ချက်ရေးပြုတ်ရေး ဝိုင်းကူနေတယ်၊

နင့် ယောက်ကျား ခေါ်သွားလေ” ခင်မောင်စိုးက လည်း “တယောက်ယောက် အဖေါ်ခေါ်သွားပါလား ထွေးရယ်..ကို တို့ နူစ်ယောက်လုံးသွားလို့ မဖြစ်ဘူးလေ..ဒီက ဧည့်သည်တွေ သူငယ်ချင်းတွေ ကို လည်း ပစ်သွားလို့ မှ မဖြစ်တာ” ထိုအခါ ကိုမာဒင္က “ကဲကဲ ငါလိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် ဟာ ၊ ငါ့ သူငယ်ချင်းကားလည်း ရှိသေးတယ် သူ့ ကို လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်” ထိုသို့ ဖြင့် လှလှထွေး မှာ ခန ဆိုပြီး မင်္ဂလာဆောင် သူတို့ သမီး အဝတ်အစားပင် မလဲ တော့ပဲ ကမန်းကတန်း လိုက် သွားခဲ့လေတော့သည်။

ကိုမာဒင်တို့ အိမ်ရောက်တော့ ၊ ကိုမာဒင့် သူငယ်ချင်း က ငါ ဒီနားခန သွားအုန်းမယ် နောက် နာရီဝက်လောက် ဆိုရင်တော့ နင် အဆင်သင့်ဖြစ်လောက်ပြီမဟုတ်လား ဟု ဆိုကာ ထွက်သွားတော့သည်။ အိမ်ထဲ ရောက်တာနဲ့ ကိုမာဒင် က လှလှထွေး လက် ကို ဆွဲ ကာ သူတို့ အခန်းဆီ သို့ ခေါ်သွားတော့သည်။ လှလှထွေးက “အို့ အကိုကြီး ဘာလုပ်မလို့လဲ လှ ပစ္စည်း တွေ သိမ်းရအုန်းမယ်လေ” “နင်ပဲ ယောက်ကျားယူပြီး တာတောင်မှ အကိုကြီး အလိုရှိရင် သဘောပါဆို”

“အင်း လေ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ မှ မင်္ဂဆောင်တဲ့ဟာ ဦးဦးဖျားဖျားကြီး မလုပ်ကောင်းပါဘူး အကိုကြီးရယ်” “အောင်မလေး နင် နဲ့ ဟိုကောင် အိပ်မှ မအိပ်ရသေးတာ လင်မယားအရာ မမြောက်သေးပါဘူးဟ နောက် ငါ့သူငယ်ချင်းကားကလည်း နောက်နာရီ ဝက်လောက်မှ လာမှာ အချိန်ရပါသေးတယ် နင့် ကို သူတိုးသမီး ဝတ်စုံ နဲ့ တွေ့ကတည်း က ငါ့ လီးတောင် နေတာ ပြန်ကို မကျတော့ဘူး ဒီမှာကြည့်” ကိုမာဒင်က ပြောပြော ဆိုဆိုပင် သူ့ ဘန်ကောက်ပုဆိုးနူင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ကိုပါချွတ်ချလိုက်ရာ မာတင်းဖူးယောင်နေသော သူ့ လီး ကြီးက ဒစ်ကြီးငေါငေါ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ကိုတွေ့လိုက်ရတော့သည်။

Download PDF